All she could do was cry
Emoties overstroomden Abby, waardoor ze ineenzakte op de vieze vloer. Tranen stroomden over haar wangen terwijl een vloed van angsten haar gevangen hield: de angst om gevangen te blijven in de inktzwarte afgrond of vooruit te dringen om de cryptische bezigheden van haar vader te onthullen.
Echter, na wat een eeuwigheid leek, begon Abby’s veerkracht door te schijnen. De prik van haar tranende ogen dwong haar tot actie. Vastberaden richtte ze zich op, droogde haar wangen en haalde diep adem, kracht zoekend in de zuurstofrijke lucht.