They were looking for her
Binnen de zwak verlichte, rommelige ruimte van het schuurtje, weerklonk een onverwacht geluid. Het was de scherpe, gepassioneerde stem van Abby’s vader. Alsof het versterkt werd door de houten muren en de stilte van de avond, doorsneed zijn uitbarsting de stilte, elke hoek en kier vullend, waardoor het gereedschap aan de muren licht trilde. Het gewicht en de urgentie in zijn stem bleven in de lucht hangen, Abby bevroren en ademloos achterlatend.
Vanuit de verte doorbrak een andere stem de gespannen stilte. Het was doordrenkt van een verhoogd gevoel van urgentie. “Ze is hier niet!” De pure intensiteit van zijn proclamatie, tegenover de stilte van de nacht, versterkte Abby’s angst vertienvoudigd.