It was a birthday surprise
Het gewicht van het moment was voelbaar. De ogen van Abby’s moeder verwijdden zich van verbazing, en voor een moment leek alles bevroren in de tijd. Abby’s blik ontmoette die van haar, de enormiteit van de onthulling weerspiegeld in hun verwijde ogen. Toen, met een stroom van emoties en tranen die haar zicht vertroebelden, rende Abby naar voren, recht in de armen van haar vader. “Dank je, papa! Dank je!” riep ze uit, haar stem gevuld met een mengeling van verrassing en dankbaarheid.
Een zware zucht ontsnapte aan de lippen van Abby’s vader terwijl hij zijn dochter in een warme, beschermende omhelzing omhelsde. ‘O, Abby,’ zei hij met een mengeling van teleurstelling en geamuseerdheid, ‘je bent al lang van tevoren je eigen verjaardagsverrassing gaan onthullen, jij stiekeme kleine duivel.’