No way around it
Na wat een eeuwigheid leek, kraakte de deur van de dokterskamer open. Toen hij naar buiten stapte, voelde Emily, nog voordat hij een woord sprak, de ernst van het nieuws dat hij droeg. Zijn ogen, normaal zo warm, weerspiegelden nu een treurige zwaarte, wat onmiddellijk haar ergste angsten bevestigde.
Toen de deur van de dokterspraktijk dicht klikte en ze binnen op slot gingen, bereikte Emily’s geduld een einde. Het gewicht van de spanning was ondraaglijk. ‘Alsjeblieft,’ smeekte ze met trillende stem, ‘ik kan de onzekerheid niet langer verdragen. Vertel me gewoon de waarheid.’ De dokter, zijn gezicht getekend door verdriet, haalde diep adem en begon te spreken.