Ze lachten allemaal
De kamer vulde zich met spontane lach en levendige gesprekken terwijl mevrouw Dalton opgewekt haar nogal komische avonturen van die dag vertelde. De zware spanning die eerder de sfeer had gedomineerd, verdampte en werd vervangen door een overweldigend gevoel van vreugdevolle opluchting en hartelijke hereniging.
De chaotische gebeurtenissen van de dag beschouwend als een onschatbare les, deed mevrouw Dalton zichzelf een plechtige belofte. Ze zwoer nooit meer zomaar voor wat ze beschouwde als een informele, onschuldige wandeling te vertrekken zonder eerst te zorgen dat haar mobiele telefoon voldoende was opgeladen. Ze nam zich ook voor om de mogelijkheid van per ongeluk indutten in een openbare ruimte te vermijden, uit angst dat ze onbedoeld een andere draaikolk van angst zou veroorzaken.