Een vreemde plek
Toen de helikopter begon te dalen, drukte Oscar zijn gezicht tegen het raam, zijn ogen vernauwend in een vergeefse poging om onderscheidende herkenningspunten te herkennen vanuit de uitgestrekte vlakte hieronder. Het terrein leek echter eindeloos te strekken met een kale eentonigheid, zonder enige hint van vertrouwdheid of troost. Naarmate ze dichter bij de grond kwamen, werden de kenmerken van het landschap duidelijker, maar ze vergrootten alleen maar Oscars verwarring.
Het gebied leek verstoken van menselijke bewoning, zonder zichtbare paden of structuren. Met elke voorbijgaande seconde groeide de drukkende onzekerheid, waardoor Oscar worstelde met een overweldigend gevoel van desoriëntatie. Een interne stem drong aan, hem aansporend om de betekenis en identiteit van deze schijnbaar verlaten locatie te achterhalen.