Herenigd
De spanning die de steriele lucht van de faciliteit had doordrongen, leek te verdwijnen toen het langverwachte nieuws Oscars oren bereikte. Het waren niet zomaar woorden; het was een reddingslijn voor een vader op de rand van wanhoop. De woorden, die Henry’s ontwaken en het succes van de transfusie aankondigden, werkten als een zalf, de rauwe randen van Oscars turbulente emoties verzachtend. Golven van euforie vervingen het slopende gewicht van angst dat hem eerder had verankerd.
Elke vezel van zijn wezen trilde met een overweldigende drang om bij zijn zoon te zijn, om het leven terug te zien keren in die bekende ogen, en hem te omhelzen op een manier die alle liefde en opluchting communiceerde die woorden niet konden vangen. Dit moment, deze overweldigende vreugde, was een getuigenis van de veerkracht van hoop en de onverzettelijke geest van ouderlijke liefde.