Mislukt experiment
Nadat het gat in het ijs was gemaakt, begonnen ze voorzichtig een camera en andere technologische apparatuur naar binnen te brengen. Hun doel was om waardevolle gegevens en monsters voor hun onderzoek te verzamelen. Echter, ondanks al hun zorgvuldige inspanningen, stootten ze op een obstakel: het was onmogelijk om monsters van de zeeklei te nemen. De teleurstelling was voelbaar, maar ze verloren de hoop niet.
Waar de meesten dit wetenschappelijke succes zouden hebben gevierd, bevond Smith zich in een diepe overpeinzing. Weg van de buitenwereld, veilig in zijn tent ver verwijderd van de ijzige beet van Antarctica, nam hij de tijd om rustig naar de verzamelde gegevens te kijken. Bij het herzien van de opnames merkte hij details op die hij eerder niet had opgemerkt. De beelden onthulden nuances die enkele van de obstakels en uitdagingen verklaarden die ze aan het begin van hun expeditie hadden moeten overwinnen. Deze introspectie was niet alleen een wetenschappelijke, maar ook een persoonlijke overweging. Voor Smith was dit moment een herinnering dat, ongeacht de ervaring, er altijd iets nieuws te leren valt.