Zee-ijs
De terugkerende vraag blijft: hoe kan het leven gedijen in zulke duistere diepten, verstoken van zonlicht en onder zo’n vreemde omstandigheden? We zijn ons bewust van het bestaan van diepzeeorganismen met bijna bovennatuurlijke aanpassingsvermogens, maar wat zijn de geheimen die hen in staat stellen te overleven en te gedijen in zo’n milieu? Is het een kwestie van genetica? Of spelen onbekende omgevingsfactoren een rol?
Over het algemeen zijn organismen, vooral sessiele zoals sponzen, afhankelijk van een constante stroom voedingsstoffen voor hun overleving. Op veel plaatsen in de wereld voeden ze zich met organisch materiaal uit oppervlaktewateren. Maar hier leek de dynamiek anders te zijn. Hoe slagen deze wezens erin zich te voeden in een omgeving die ogenschijnlijk zo arm is aan middelen?