Het opgraven van de schatten.
Terwijl Lawes met zijn detector het land afspeurde, gebeurde er iets heel onverwachts. In plaats van de vermiste hamer te vinden, stuitte hij op een aantal zilveren lepels. Deze vondst maakte hem verbaasd en nieuwsgierig; hij voelde dat er meer in de grond verborgen moest zijn. Lawes bleef doorzoeken en zijn verbazing werd alleen maar groter toen hij ook nog eens oude gouden munten en schitterend bewaarde gouden sieraden vond.
Wat Lawes vond was zo waardevol dat het genoeg was om twee boodschappentassen te vullen. Hij had het gevoel dat wat hij had gevonden slechts het topje van de ijsberg was. Zonder dat hij het wist, was hij gestuit op iets dat groter was dan hij zich ooit had kunnen voorstellen, een vondst die zijn leven en dat van de lokale gemeenschap voor altijd zou veranderen.