Gewassen zouden kunnen verdwijnen.
Terwijl we hebben besproken dat landbouwgronden zonder menselijke activiteit zouden worden overwoekerd, laten we dit idee eens verder verkennen. Er zou een interessant aspect aan zitten. De gewassen die we verbouwen voor voedsel zouden waarschijnlijk beginnen te verdwijnen. De velden met tarwe, maïs en andere gewassen zouden snel worden overgenomen door inheemse vegetatie, waardoor het agrarische landschap verandert in wilde bossen en weilanden. Dit onthult de kwetsbaarheid van ons moderne landbouwsysteem.
Weisman legde uit waarom dit zou gebeuren. Hij zei: “Ze zouden snel teruggaan. Wortelen zouden teruggaan naar Queen Anne’s kant, maïs zou kunnen teruggaan naar teosinte, de oorspronkelijke maïs die nauwelijks groter was dan tarwegras.” Huidige gedomesticeerde gewassen zouden weer wilde en voorouderlijke vormen aannemen, waardoor het landschap van de landbouw zou worden hervormd.