Alleen dankbaarheid
De schaduwen van het verleden, die tot voor kort leken te omhullen, begonnen te verdwijnen. Het pad dat donker en vol obstakels leek, werd nu verlicht met nieuwe kansen en hoop. Voor het eerst in wat een eeuwigheid leek, konden Olivia, Eric, en hun kinderen uitkijken naar een helderder en hoopvoller toekomst. Dit was een keerpunt, een moment waarop het tij begon te keren en de mogelijkheid van een nieuw begin realiteit werd.
Olivia’s dankbaarheid jegens Virginia kon niet in woorden worden uitgedrukt. Maar in elk gebaar, elke blik, elke glimlach, betuigde ze diepe dankbaarheid voor de daad van vriendelijkheid die hun leven had getransformeerd. Virginia had hen niet alleen een huis gegeven, maar een tweede kans op leven, een geschenk dat hun pad naar herstel onherroepelijk zou veranderen.