Munten te over
Gewapend met zijn speciaal ontworpen roestvrijstalen schop begon Mahoney te graven, gedreven door de piepjes van zijn detector en de belofte van antiquiteit. De grond gaf toe onder zijn inspanningen en liet zijn greep op de zilveren munten die eeuwenlang begraven waren, los. Elke nieuwe vondst voegde zich bij de groeiende chaos en opwinding van het moment.
De munten leken eindeloos te verschijnen, alsof een hoofdstuk van de geschiedenis zich voor hun ogen ontvouwde. Het was een rush van adrenaline, een gevoel van pandemonium gemengd met ongeloof, terwijl de ontdekking hun wildste verwachtingen overtrof. Elk stukje metaal dat uit de aarde werd gehaald, was een puzzelstukje van een veel groter verhaal, een verhaal van rijkdom, verlies, en de onophoudelijke stroom van de tijd. Deze momenten van verbazing waren de hoogtepunten van hun avonturen, een herinnering aan de onvoorspelbare schoonheid van het verkennen van het onbekende.