Er alleen voor het geld?
De aanpak van Robert DePalma bij het behandelen van zijn paleontologische vondsten is niet zonder zijn critici geweest. Hij behoudt exclusieve controle over zijn specimens, een praktijk die ingaat tegen de meer gemeenschappelijke wetenschappelijke ethos waar ontdekkingen, eenmaal gepubliceerd, meestal deel uitmaken van het publieke domein. Deze praktijk strekt zich uit tot het maken van replica’s, die DePalma verkoopt aan verzamelaars en zo zijn onderzoek onafhankelijk financiert.
Critici betogen dat deze privatisering van paleontologische vondsten wetenschappelijke vooruitgang kan belemmeren, aangezien de toegang tot de originele specimens beperkt wordt. Bovendien heeft dit bedrijfsmodel ethische vragen opgeroepen over de commercialisering van wetenschap en historische artefacten, vooral wanneer de bevindingen van significant wetenschappelijk belang zijn.