Oude Gemeenschappen
Het Tarim-bekken, midden in de Taklamakan-woestijn, heeft in de loop der tijd aanzienlijke klimatologische en geografische veranderingen ondergaan. Wetenschappers vermoeden dat dit gebied in het verleden een veel rijker en levendiger landschap had, gevoed door rivieren die essentieel waren voor het onderhouden van oude gemeenschappen. De rivieren zouden een bron van leven zijn geweest, waardoor de regio een geschikte plaats was voor het ontstaan en de groei van oude beschavingen.
Archeologische vondsten in het Tarim-bekken suggereren dat er een complex netwerk van interactie bestond tussen verschillende gemeenschappen. Deze interacties omvatten de uitwisseling van goederen, ideeën en technologieën. Klimaatveranderingen door de eeuwen heen hebben het landschap drastisch veranderd, maar de overblijfselen van deze oude beschavingen zijn nog steeds aanwezig in het bekken, wachtend om ontdekt en begrepen te worden.