Herontdekt
In de eeuwen die volgden, bleef het Huis van de Vettii, net als de rest van Pompeii, verborgen en onaangeroerd, afgezien van sporadische bezoeken van plunderaars. Deze lange periode van vergetelheid droeg bij aan de conservering van de stad als een tijdcapsule, een begraven schat die wachtte om ontdekt en verkend te worden door toekomstige generaties. Pompeii bleef een bevroren moment van geschiedenis, verborgen onder de aarde, een stille getuige van de levens en tragedies van haar vroegere inwoners.
Aan het begin van de 18e eeuw maakte de wereld een nieuw tijdperk in de archeologie mee toen de nabijgelegen stad Herculaneum werd herontdekt. Deze ontdekking wakkerde een golf van interesse en zoektochten naar vergelijkbare schatten en kennis in het gebied aan en markeerde het begin van een nieuw tijdperk in de exploratie en het begrip van oude beschavingen. Het was een keerpunt dat de deur opende naar een beter begrip van de complexiteiten van het verleden en de manieren waarop onze voorouders leefden, werkten en dachten.